หมวดหมู่ - อาญา

ข้อเท็จจริง  หนูยังเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สามของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งคะ เรื่องเกิดขึ้นกับแม่หนู มีคนเมาในหมู่บ้านเดินตรงมาที่บ้านหนูและตะโกนขอคุยกับแม่หนู ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จักกันเลย รู้แต่ว่าเป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันเท่านั้น ชายคนนั้นตะโดนเรียกชื่ออย่างสนิทสนม แม่กลัวไม่ออกไป จึงบอกไปว่ามีอะไรก็พูดออกมาเลย แต่ชายคนนั้นกลับไม่ยอมอยากคุยกับแม่ อยากให้แม่ออกมานอกบ้าน พอแม่ไม่ยอมออก ชายคนนั้นก็ขู่ว่า หากไม่ออกมา จะปีนเข้าไป ที่บ้านของหนูไม่มีผู้ชายเลยคะ เราอาศัยอยู่กันห้าคน มีแม่ ยาย พี่สาว หนู และตาที่ป่วยเป็นอัมพาต เรากลัวกันมาก เราไม่รู้ว่าชายคนนั้นต้องการอะไร บอกให้พูดออกมาเราจะฟัง เขาก็ไม่ยอม ตะโกนร้องแต่ให้แม่ออกไปหาเขา  แล้วชายคนนั้นก็จะปีนเข้าบ้านมาจริงๆ ลุงที่อยู่ข้างบ้านเห็นก็ตะโกนบอกแม่ว่ามันกำลังจะปีนเข้าไป แม่โทรหาตำรวจ บอกว่ามีคนเมาบุกรุกเข้าบ้าน ตำรวจที่โรงพักบอกว่าจะรีบเดินทางมา แม่ก็ขู่ชายคนนั้นว่าตำรวจกำลังจะมา ชายคนนั้นจึงหยุดปีนและร้องเอะอะโวยวายประมาณว่า "มึงโทรหาตำรวจ ให้ตำรวจมาจับกูเหรอ กูจะฆ่ามึง มึงจำไว้อี..." แล้วมันก็เดินไปเดินมาตะโกนด่าแม่หนู ด่าด้วยคำหยาบคาย  พวกเราโกรธมาก ไม่รู้ว่าชายคนนี้มาจากไหน จู่ๆก็มาด่า เวลาผ่านไปตำรวจก็ยังไม่มาถึง ชายคนนั้นก็เดินรอบบ้าน หมานี้เห่าเกรียวกราว แม่จึงโทรไปที่โรงพักอีกครั้ง ตำรวจที่รับโทรศัพท์บอกว่าส่งตำรวจมาแล้วให้รอหน่อย เรารอตั้งแต่ห้าทุ่มตามเวลาที่โทรแจ้งครั้งแรก จนเลยมาถึงตีสองไม่มีวี่แววของตำรวจสักนาย ในขณะที่ชายคนนั้นก็เมาร้องด่าแม่ซะไม่มีชิ้นดี และขู่ฆ่าตลอดเวลา เราโกรธทั้งคนเมาทั้งตำรวจ จึงโทรไปโรงพักอีกครั้ง คราวนี้แม่ร้องไห้ พูดว่า "ทำไมถึงยังไม่มา บอกว่าจะมาหลายรอบแล้วนะ ทำไมถึงไม่เห็นตำรวจสักคน ที่บ้านก็มีแต่ผู้หญิงกับคนป่วย ไอ้บ้านั่นก็ตะโกนด่า ขู่ฆ่า จะปีนเข้าบ้านอยู่หลายรอบ ทำไมไม่คิดว่าลองเป็นลูกหลาน เมีย หรือญาติของตัวเองบ้าน เขาจะกลัวขนาดไหน แล้วถ้ามันถือมีดมาฆ่าจริงๆจะทำไง" ตำรวจกลับตอบมาว่า "ก็หาอะไรไว้ป้องกันตัวก่อนสิ มีอะไรใกล้ๆมือก็หยิบเป็นอาวุธ ไว้พรุ่งนี้ตำรวจไปตอนเช้าก็ไม่สาย ยังไงก็จับได้อยู่แล้ว หรือถ้าจะมีคนตายก็ไว้มาทำคดีพรุ่งนี้ครั้งเดียวเลย"  แม่จึงพุดออกไปอีกครั้งว่า "ตำรวจมีหน้าที่ช่วยประชาชนเมื่อเดือดร้อน และตอนนี้ประชาชนกำลังเดือดร้อน ทำไมตำรวจไม่มาช่วย ขอร้อง มาทีเถอะ" นั่นเหละคะ ตำรวจถึงมา แต่ก็เกือบตีสามแล้ว ชายคนนั้นจึงได้นอนในคุกหนึ่งวัน รุ่งเช้าแม่ไปแจ้งความไว้ที่โรงพัก ตำรวจลงบันทึกประจำวันไว้ มารู้อีกทีว่าตอนบ่ายญาติๆ ของชายคนนั้นไปประกันตัวออกมา และแม่ชายคนนั้นโกรธพวกเรามากที่ไปจับลูกเขาเข้าคุก เราก็อธิบายให้ฟังวาทำไมถึงต้องจับ แต่แม่เขามีแต่ความโกรธ แล้วเราก็บอกว่าให้ชายคนนั้นที่ตอนนี้สร่างเมาแล้วมาคุยกันต่อหน้าทุกๆ เลย ว่าทำอย่างนั้นทำไม เพราะอะไร ไม่เข้าใจ แต่ชายคนนั้นหนีไปคะ ไปทำงานก่อสร้าง ไม่ยอมพูดว่าเพราะอะไร แล้วหลังจากนั้นเวลาที่มันเมามันก็จะมาทำพฤติกรรมแบบนี้เกือบสองปีแล้ว  ตำรวจก็ไม่เคยมาอีกเลย บอกว่าไร้สาระ คนในหมู่บ้านรวมถึงพวกเราก็ไม่มีใครเข้าใจพฤติกรรมมัน  มันประจานครอบครัวเราจนไม่มีชิ้นดี เราสร้างกำแพงไว้ให้สูงขึ้นอีกมันก็บอกว่า "อย่าคิดว่าสร้างใหม่แล้วจะขวางมันได้ แล้วมันก็หัวเราะเย้ย" จนเมื่อไม่นานมานี้ เรามีกล้องถ่ายวิดีโอ เราตั้งใจจะเอาผิดมันให้ถึงที่สุด ตั้งใจจะถ่ายเมื่อมันมาระรานเราอีก