ความรับผิดทางละเมิด

จากข้อเท็จจริงที่ท่านได้ให้มา  ประเด็นที่สำคัญคือ  ท่านมีหน้าที่ต้องชำระเงินที่ธนาคารปฏิเสธชำระแก่โรงแรมหรือไม่  ซึ่งประเด็นดังกล่าวต้องอธิบายตามหลักกฎหมายเรื่องหนี้  กล่าวคือ การที่บุคคลใดจะอ้างมูลเหตุตามกฎหมายเรียกให้ผู้อื่นชำระหนี้ใด ๆ  บุคคลนั้นต้องมีฐานะเป็นเจ้าหนี้ตามกฎหมายเสียก่อน  ตามบทบัญญัติ ม. 194 ป.พ.พ.  ในกรณีของท่านนั้น  เมื่อทางโรงแรมมีความประสงค์จะให้ท่านชำระเงินค่าเสียหายจากการที่ไม่สามารถรับชำระหนี้บัตรเครดิตเป็นจำนวนเงินประมาณ 270,000 บาท  การเรียกให้ท่านชำระเงินจำนวนดังกล่าวได้โรงแรมก็ต้องเป็นเจ้าหนี้ในจำนวนเงินดังกล่าว  โดยมีท่านอยู่ในฐานะลูกหนี้

มูลที่จะทำให้บุคคลใดมีฐานะเป็นลูกหนี้โดยหลักมีอยู่ 2 มูลด้วยกัน  คือ  มูลเหตุตามสัญญา (นิติกรรม)  และมูลเหตุตามเหตุละเมิด (นิติเหตุ)  เมื่อวิเคราะห์ข้อเท็จจริงที่คุณวันทนาได้ให้รายละเอียดมานั้น  ไม่ปรากฏว่าจะมีมูลตามสัญญาใดบังคับให้ท่านต้องรับผิดในการที่ทางโรงแรมไม่สามารถรับชำระเงินจากการชำระด้วยบัตรเครดิตแต่อย่างใด  ในส่วนมูลละเมิดนั้นเป็นเหตุที่น่าจะเป็นข้ออ้างของทางโรงแรมในการเรียกให้ท่านต้องชำระหนี้เงินจำนวนดังกล่าว

ในการตกเป็นลูกหนี้ในมูลละเมิด  ผู้เป็นลูกหนี้ต้องกระทำละเมิดต่อผู้เสียหาย  ในกรณีนี้โรงแรมคือผู้เสียหายจากการไม่ได้รับชำระเงินเป็นจำนวนประมาณ 270,000 บาท  โดยมีข้อเท็จจริงที่สรุปได้ว่ามีท่านเป็นผู้ดำเนินการชาร์จเงินจากบัตรเครดิตที่ถูกปฏิเสธการชำระเงิน  การที่จะทำให้ท่านตกเป็นผู้กระทำละเมิดได้ก็ต้องเป็นกรณีที่ท่านได้จงใจหรือประมาทเลินเล่อในการดำเนินการชาร์จเงินจนเป็นเหตุให้ทางโรงแรมถูกปฏิเสธชำระหนี้เงินดังกล่าว  ซึ่งเรื่องนี้ต้องดูข้อเท็จจริงว่าในขั้นตอนการรับชำระเงินด้วยบัตรเครดิตของโรงแรมนั้นมีมาตรฐานเพื่อป้องกันการรับชำระจากบัตรเครดิตปลอมอย่างไร  เช่น  ตรวจสอบลายมือชื่อผู้ลงนามใน slip บัตรเครดิต เป็นต้น  และท่านได้ปฏิบัติตามขั้นตอนมาตรฐานนั้นหรือไม่  หากมีมาตรฐานเช่นนั้นแต่ท่านมิได้ปฏิบัติตาม  ก็อาจถือได้ว่าท่านได้อยู่ในภาวะที่ควรมีความระมัดระวังในการรับชำระเงินด้วยบัตรเครดิตเพื่อป้องกันกรณีบัตรเครดิตปลอม  แต่ไม่ได้ใช้ความระมัดระวังนั้น  กรณีเช่นนี้เราเรียกว่ามีความประมาทเลินเล่อ  

แต่ในเมื่อ”ไม่”ปรากฏในข้อเท็จจริงว่าทางโรงแรมมีมาตรฐานการปฏิบัติหน้าที่ของลูกจ้างที่ต้องรับชำระเงินด้วยบัตรเครดิตอย่างไร  ทางศูนย์นิติศาสตร์จึงสันนิษฐานว่าท่านไม่ได้จงใจรับชำระบัตรเครดิตโดยรู้อยู่ว่าหากรับชำระบัตรดังกล่าวแล้วธนาคารจะปฏิเสธการชำระเงิน หรือไม่ได้ประมาทเลินเล่อรับชำระบัตรเครดิตดังกล่าวทั้งที่โดยปกติถ้าใช้ความระมัดระวังก็จะรู้ว่าการรับชำระบัตรเครดิตในกรณีดังกล่าวจะทำให้ธนาคารปฏิเสธการชำระเงิน แต่ก็ยังรับชำระต่อไป  จากข้อเท็จจริงเหล่านี้จึงสรุปอย่างสังเขปได้ว่า  ไม่ปรากฏข้อเท็จจริงใดที่แสดงว่าท่านได้กระทำการใดที่เป็นเหตุละเมิดต่อโรงแรมเลย

เมื่อปรากฏตามข้อเท็จจริงเท่าที่ท่านได้ให้รายละเอียดมาประกอบข้อสันนิษฐานของศูนย์นิติศาสตร์ได้ตั้งไว้  พบว่าไม่มีทั้งมูลเหตุตามสัญญา  หรือมูลเหตุในทางละเมิด  ในแง่ของกฎหมายแล้วท่านจึงไม่ตกเป็นลูกหนี้ของโรงแรมในหนี้เงินประมาณ 270,000 บาทดังกล่าว  การที่โรงแรมเรียกร้องให้ท่านต้องชำระเงินดังกล่าวจึงเป็นการเรียกร้องที่ไม่มีเหตุตามกฎหมายรองรับแต่อย่างใด  ดังนั้นการดำเนินการของโรงแรมที่พยายามจะให้ท่านชำระเงินจำนวนดังกล่าวจึงน่าจะเป็นความเข้าใจผิดของทางโรงแรมเอง  ทั้งนี้เพื่อความถูกต้องในการที่จะให้คำแนะนำ  ท่านควรบอกเล่ารายละเอียดในวันที่รับรูดบัตรเครดิตที่มีปัญหามาโดยละเอียด  และบอกเล่าถึงมาตรฐานการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่โรงแรมที่ควรมีในการรับชำระเงินด้วยบัตรเครดิตจากลูกค้ามาให้ศูนย์นิติศาสตร์  โดยการถามเพิ่มเติมตามช่องทางที่ปรากฏใน e-mail ที่ส่งกลับไปให้ท่าน

แต่หากท่านมีความมั่นใจอย่างยิ่งว่าได้ใช้ความระมัดระวังอย่างดีที่สุดแล้วตามมาตรฐานปกติในการป้องกันมิให้มีการรับชำระเงินด้วยบัตรเครดิตปลอม  ท่านสมควรดำเนินการโต้แย้งด้วยเหตุผลให้ทางโรงแรมเข้าใจถึงผลทางกฎหมายในการกระทำของท่านว่าท่านไม่ได้มีสัญญาใด ๆ ผูกมัดให้ต้องชำระเงินแทนผู้ก่อความเสียหายที่แท้จริง (ลูกค้า)  และการปฏิบัติหน้าที่ของท่านเองก็กระทำไปอย่างสุดความสามารถทั้งในช่วงของการรับชำระบัตรเครดิตและช่วงของการดำเนินการติดตามทวงเงินที่ลูกค้าต้องชำระ  มิได้จงใจหรือประมาทเลินเล่อให้ทางโรงแรมได้รับความเสียหาย  แม้ต่อมาโรงแรมประสงค์จะดำเนินการทางกฎหมายถึงขั้นฟ้องร้องท่านก็ตาม  ท้ายที่สุดศาลก็คงต้องยกฟ้องในคดีดังกล่าว  การดำเนินตามกฎหมายที่ถูกต้องนั้นทางโรงแรมสมควรที่จะดำเนินการเรียกชำระหนี้เงินดังกล่าวจากลูกหนี้ที่แท้จริง  ทั้งนี้หากท่านและโรงแรมมีความสัมพันธ์กันตามสัญญาจ้างแรงงานแล้ว  การกระทำดังกล่าวอาจทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างและลูกจ้างลดน้อยถอยลง  ดังนั้นการโต้แย้งของท่านเองก็สมควรชั่งน้ำหนักว่าสมควรโต้แย้งอย่างไรให้สุภาพ  และไม่ทำให้เกิดการกระทบกระทั่งกันเกินสมควร  หากนายจ้างไม่พอใจการดำเนินการดังกล่าวและใช้เหตุดังกล่าวในการเลิกจ้าง  ก็เป็นการเลิกจ้างที่ไม่มีเหตุผลอันสมควรตามกฎหมาย  การเลิกจ้างดังกล่าวจึงเป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม ท่านสามารถร้องเรียนต่อพนักงานตรวจแรงงานในท้องที่ได้

สำหรับคำถามที่ท่านถามว่าธนาคารเป็นผู้รับผิดชอบหรือไม่นั้น  ไม่เป็นประเด็นในการวินิจฉัยความรับผิดของท่านต่อโรงแรม